DARKNESS MEANS NOTHING

 

EARTH HOUR ( 31 MARCH 2012 ) Dare the World to Save the Planet

Dear people,
     Today is Saturday...31st March 2012...what is so special today?? I guess most of us know it..its time for Earth Hour..so, what is Earth Hour actually?? 
     Earth Hour is a worldwide event that is organized by the World Wide Fund for Nature (WWF) and is held on the last Saturday of March annually, encouraging households and businesses to turn off their non-essential lights for one hour to raise awareness about the need to take action on climate change. Earth Hour was conceived by WWF and The Sydney Morning Herald in 2007, when 2.2 million residents of Sydney participated by turning off all non-essential lights. Following Sydney's lead, many other cities around the world adopted the event in 2008. 
     Earth Hour 2012 will take place on March 31, 2012 from 8:30 p.m. to 9:30 p.m., at participant's local time.Tonight at 8:30pm, Saturday 31 March, a record 5411 cities & towns across a record 147 countries & territories will switch off their lights for Earth Hour. A truly global community united behind creating a sustainable future.
     Earth Hour 2012 takes place on Saturday 31 March at 8.30pm (local time) and is a global call to action to every individual, every business and every community throughout the world. It is a call to stand up, to take responsibility, to get involved and lead the way towards a sustainable future. Iconic buildings and landmarks from Europe to Asia to the Americas will stand in darkness. People across the world from all walks of life will turn off their lights and join together in celebration and contemplation of the one thing we all have in common – our planet.
     Earth Hour has done a lot to raise awareness of climate change issues. But there’s more to it than switching off lights for one hour once a year. It’s all about giving people a voice on the future of our planet and working together to create a sustainable low carbon future for our planet.
     With participation levels now exceeding all expectations, and with more cities and towns signing up every day to be a part of this historic event, the success of Earth Hour 2012 is limited only by the will of the global community to want a say in the future of their planet. The challenge of Earth Hour is to rethink how we live our lives in the next hour, the next day, and the day after that. It's always darkest before the dawn. Let's make this hour the dawn of a new greener age.
     So, UMS lets go support our Earth Hour tonight!!! Swicth Off the lights...darkness means nothing..^^

KITAR SEMULA

      Kitar semula ialah proses mengolah semula bahan buangan untuk menghasilkan barangan yang baru. Dengan kitar semula, kita dapat mengurangkan bahan buangan, mengurangkan penggunaan bahan mentah baru, mengurangkan penggunaan tenaga, mengurangkan pencemaran dan mengurangkan pengeluaran gas rumah hijau kerana penghasilan barang baru daripada bahan mentah.
      Atas kesedaran inilah, banyak kempen berkaitan kitar semula telah dilaksanakan oleh agensi kerajaan mahupun badan bukan kerajaan. Kitar semula merupakan komponen utama bagi pengurusan bahan buangan pada zaman moden ini. Kemudian wujudlah slogan ’3R: Reduce (Kurangkan), Reuse  (Guna Semula) & Recycle (Kitar Semula)’ bagi menekankan betapa pentingnya kitar semula untuk memastikan alam sekitar kita terpelihara.

Antara bahan buangan yang boleh dikitar semula termasuklah aluminium, plastik dan surat khabar. Aluminium merupakan bahan yang boleh dikitar semula 100%. Menurut fakta, aluminium boleh digunakan semula dalam tempoh 60 hari selepas dikitar semula. Aluminium ini juga boleh dikitar semula untuk tujuan yang sama beberapa kali. Begitulah uniknya sifat aluminium. Selain itu, aluminium yang dikitar semula hanya menggunakan 5% tenaga jika dibandingkan penghasilan aluminium dengan bahan yang baru. Anda boleh mengitar semula semua bahan yang diperbuat daripada aluminium, namun mulalah dengan yang mudah dahulu seperti tin minuman ringan.

Plastik juga merupakan bahan yang penting untuk dikitar semula kerana penggunaannya meluas di Malaysia. Lebih banyak yang dikitar semula, maka berkurangan plastik yang terkumpul di tempat pembuangan sampah. Tenaga yang digunakan untuk menghasilkan plastik daripada kitar semula hanya 2/3 daripada menghasilkan plastik yang baru.

Bahan buangan daripada kertas juga meluas digunakan di negara ini. Contohnya seperti surat khabar, majalah dan surat. Mengitar semula bahan yang diperbuat daripada kertas ini dapat memelihara sumber (pokok), menjimatkan tenaga dan mengurangkan keluasan kawasan pelupusan sampah.

Sebagai masyarakat yang prihatin, kita boleh mengambil inisiatif dengan membuang bahan-bahan buangan ini ke dalam tong kitar semula. Terdapat 165 syarikat kitar semula di Malaysia (www.sisa.my). Begitu juga dengan maklumat mengenai pusat pengumpulan bahan kitar semula di setiap negeri di Malaysia untuk kemudahan orang ramai.

Faktor-faktor yang mempengaruhi penjanaan sisa pepejal

Terdapat banyak faktor yang mempengaruhi penjanaan sisa-sisa pepejal dalam kalangan penduduk rumah panjang terutamanya di kawasan pedalaman yang tidak menekankan aspek pengurusan yang baik dan sistematik. Keadaan ini bukan sahaja berlaku di Malaysia malah di seluruh dunia. Kajian-kajian yang lepas menunjukkan faktor-faktor seperti gaya hidup, letakkan geografi dan sikap masyarakat adalah penting dalam mempengaruhi penjanaan alam sekitar.

 Kajian yang dijalankan di Iran mengandaikan empat ciri-ciri yang mempengaruhi penjanaan sisa pepejal iaitu isi rumah, status dan kekayaan, letakkan sesebuah rumah dan tahap cosmopolitan ( Coad, 1983 ). Kajian yang dilakukan di wilayah Timur Arab Saudi mendapati ada perbezaan yang ketara di antara dua bandar iaitu Damman dan Dahran. Kadar penjanaan sisa pepejal di Dahran tinggi kerana ianya mempunyai penduduk yang berpendapatan tinggi, berbilang bangsa dan Negara serta berpelajaran ( Hasin U. Khan et al, 1987 ).

Sabarinah ( 1997 ) dalam kajiannya mengenai pngaruh sosio ekonomi ke atas penjanaan sisa pepejal mendapati bahawa pendapatan, isi rumah, dan cara hidup yang mempengaruhi penjanaan sisa perumahan. Walau bagaimanapun, cara hidup yang mempengaruhi penjanaan sisa hanyalah minuman tin dan lampin pakai buang. Oleh hal yang demikian, kajian mengenai ciri-ciri masyarakat amatlah penting dalam mengurangkan penjanaan sisa pepejal. Ciri-ciri yang harus diberi perhatian adalah seperti pendapatan, bilangan isi rumah dan cara hidup. Cara hidup bolehlah dilihat dari aspek kekerapan makan di luar, kekerapan memasak di rumah dan kekerapan mmbuang sampah dalam sehari.

Tchobanoglous et al. (1993) mengatakan bahawa kebudayaan atau adat resam, gaya hidup, iklim, politik, pendidikan dan undang-undang juga mempengaruhi penjanaan sisa pejal di sesebuah kawasan. Menurutnya lagi, faktor geografi dan iklim yang berbeza mempengaruhi jumlah serta tempoh penjanaan sisa pejal. Sebagai contoh, jumlah sisa halaman yang dijana di negara yang beriklim panas adalah berbeza berbanding dengan negara yang beriklim sejuk. Negara yang beriklim panas mengalami tempoh pertumbuhan pokok yang lebih lama maka sisa halaman yang dipungut bukan sahaja banyak malah tempoh penjanaan sisa halaman juga adalah lama (Tchobanoglous et al., 1993).

Keistimewaan sesuatu kawasan mempengaruhi kuantiti penjanaan sisa pejal. Contohnya penjanaan sisa halaman lebih banyak di kawasan perumahan mewah berbanding di kawasan lain. Faktor lain yang mempengaruhi sisa pejal halaman adalah saiz lot, kekerapan penyelenggaraan halaman dan saiz landskap (Tchobanoglous et al., 1993).

Melalui kajian yang dijalankan oleh Jamaluddin Md. Jahi (1996), tabiat pembuangan sampah secara sewenang-wenangnya ke saliran air terutamanya sungai semakin bertambah kerana terdapatnya pertambahan pertempatan di sepanjang sungai dan pinggir pantai. Penduduk yang tinggal di kawasan tersebut terutamanya setinggan seolah-olah menganggap bahawa saliran air dan sungai yang terdapat di belakang rumah mereka sebagai tempat semulajadi bagi mereka membuang sampah.

MASALAH PENJANAAN SAMPAH DI RUMAH PANJANG

Peningkatan penduduk yang berterusan menyebabkan tahap pembuangan sisa pepejal juga turut meningkat. Pembuangan sisa pepejal tanpa pengurusan yang dirancang boleh membawa kesan yang buruk yang akan mengancam kualiti alam sekitar. Menurut Tchobanouglous ( 1979 ), penjanaan sisa pepejal didefinisikan sebagai aktiviti yang dikenalpasti tidak bernilai lagi untuk dilupuskan. Penjanaan sisa pepejal boleh diukur dalam unit kilogram/orang/hari di mana jumlah sisa pepejal yang dijanakan oleh seseorang individu dalam masa sehari. Jabatan Pengurusan Sisa Pepejal Negara (2009) mengatakan bahawa penjanaan sampah di Semenanjung Malaysia adalah sebanyak 21,000 tan sehari. Keadaan ini menyebabkan ramai yang bimbang dengan peningkatan sisa pepejal dan tindakan yang sewajarnya harus diambil bagi membendung masalah ini daripada berterusan.

Mengikut laporan Rancangan Malaysia Kesembilan 2006-2010, jumlah sisa pepejal yang dijana di Semenanjung Malaysia meningkat daripada 16,200 tan metric sehari pada tahun 2001 kepada 19,000 tan metric sehari pada tahun 2005. Jumlah ini dianggarkan akan meningkat kepada 30,000 tan sehari pada tahun 2020. Secara puratanya, seorang warga Negara Malaysia akan menjanakan sebanyak 0.8 kilogram sisa pepejal sehari ( Kementerian Perumahan dan Kerajaan Tempatan, 2008 ).

Kadar komposisi sisa pepejal adalah berbeza di antara kawasan kerana ia telah dipengaruhi oleh beberapa faktor lokasi, sikap masyarakat, frekuensi pemungutan, cirri-ciri penduduk, sistem perundangan, sosio-ekonomi dan gaya hidup seseorang. Secara puratanya komposisi sisa pepejal isi rumah di Malaysia dimonopoli oleh sisa pepejal dari sisa makanan iaitu sebanyak 45%, diikuti plastik 24%, kertas 7%, logam 6%, kaca 3%, dan sisa pepejal lain sebanyak 15% ( Kementerian Perumahan dan Kerajaan Tempatan, 2008 )

Penjanaan sisa pejal tanpa pengurusan yang cekap dan sistematik akan menyebabkan sesuatu kawasan tersebut mengalami tahap pencemaran yang tinggi. Oleh hal yang demikian pengurusan yang cekap dan efisyen diperlukan untuk membantu dalam pembangunan sisa pepejal yang baik. Masyarakat haruslah melibatkan diri di dalam pelbagai program yang dianjurkan oleh kerajaan misalnya Program Kitar Semula. Secara tidak langsung, pembuangan sampah dapat dikurangkan. Sekiranya tiada kerjasama daripada masyarakat, maka dengan itu, pembuangan sampah yang tidak terurus akan mendatangkan impak yang negatif kepada masyarakat setempat akibat pembuangan sampah yang tidak bersistematik akan menjejaskan kesihatan penduduk dan akan menjejaskan kualiti estetika di kawasan yang terlibat.

Masalah penjanaan sisa pepejal yang semakin meningkat menyebabkan keadaan semakin tidak terkawal. Keadaan menjadi semakin buruk sekiranya penjanaan sisa pepejal tidak diuruskan dengan sistematik dan betul. Komposisi sisa pepejal yang tidak diuruskan dengan baik akan mengakibatkan pelbagai kesan buruk antaranya seperti pencemaran bau, air dan boleh menimbulkan gangguan terhadap manusia dan haiwan.

Faktor letakkan rumah panjang menjadi salah satu sebab penjanaan sisa pepejal tidak dapat diurus dengan baik. Berdasarkan kepada letakkan geografi rumah panjang di tepi Sungai Rajang maka penjanaan sisa pepejal agak sukar untuk diuruskan dengan baik sehingga menyebabkan penduduknya mengambil jalan mudah dengan membuang sampah ke sungai. Tambahan pula kawasan rumah panjang yang terletak jauh daripada kawasan bandar dan ketiadaan jalan raya menyebabkan tiada pihak datang untuk melakukan pengutipan sampah. Oleh hal yang demikian, pembuangan ke dalam sungai dilakukan sehingga menyebabkan Sungai Rajang akan tercemar.

Sikap masyarakat adalah amat penting di dalam membantu pengurusan penjanaan sisa pepejal dengan lebih baik. Ketidaksedaran dan ketidakpekaan masyarakat akan menyebabkan tahap pencemaran meningkat. Pembuangan komposisi sisa pepejal oleh penduduk rumah panjang di tempat yang tidak dibenarkan terutamanya di sungai adalah merupakan sikap yang tidak bertanggunjawab terhadap alam sekitar.

Frekuensi pemungutan merujuk kepada kekerapan sampah sarap dipungut dan dibuang. Semakin kerap pemungutan sampah dan pembuangan sampah dilakukan maka sisa pepejal juga turut bertambah. Penduduk rumah panjang yang kurang memungut dan membuang sampah akan menyebabkan sampah yang dilonggokkan semakin bertambah dan akan mengundang masalah lain seperti pencemaran bau dan juga gangguan haiwan.

Gaya hidup penduduk rumah panjang yang sudah terbiasa membuang sisa pepejal ke dalam sungai menyebabkan pertambahan kepada pencemaran. Tambahan pula ketiadaan tanah untuk tapak pelupusan menyebabkan penjanaan sisa pepejal tidak diurus dengan baik. Jika dahulu sesetengah kawasan rumah panjang memiliki tapak pelupusan masing-masing namun selepas berlakunya banjir, tapak pelupusan mereka telah runtuh.

Tahap pendidikan penduduk rumah panjang yang rendah juga menyebabkan kesukaran untuk mengadakan program berkaitan alam sekitar. Kebanyakkan penduduk rumah panjang bekerja sebagai petani menyebabkan mereka tidak tahu dan tidak faham akan pentingnya penjagaan alam sekitar. Tambahan pula, letakkan rumah panjan yang jauh di pedalaman menyukarkan program dan kempen berkenaan alam sekitar dijalankan. 

 

Kajian penjanaan sisa pepejal ini dijalankan di kawasan rumah-rumah panjang yang dibina di pinggir Sungai Rajang di Pekan Song, Kapit Sarawak. Tempat kajian hanya tertumpu di Daerah Song, Bahagian Kapit, Sarawak dan penduduk yang tinggal di kawasan empat rumah panjang yang terpilih. Empat rumah panjang telah dipilih untuk melakukan kajian iaitu :

i)             Rumah Nyulang Nanga Temalat, Song

ii)            Rumah Rawing Nanga Beguang, Song

iii)           Rumah Richard Nujong Anak Abit Nanga Beguang, Song

iv)           Rumah Barnabas Nanga Kebiau, Song